Przełomowym momentem w historii kościoła było jego gruntowne przeobrażenie, które miało miejsce w latach 20. i 30. XX wieku pod kierunkiem księdza Juliana Beigerta. Przemiany te nadały mu charakterystyczne cechy stylu romańskiego, z uwzględnieniem solidności kamienia ciosanego w jego konstrukcji. Wnętrze kościoła zachwyca kasetonowym sufitem i blachą, którą pokryto dach, co dodaje mu wyjątkowego uroku. W 1931 roku, biskup Franciszek Barda, reprezentujący diecezję przemyską, dokonał konsekracji nowej świątyni, wzbogacając jej historię.

W głównym ołtarzu kościoła przechowywany jest obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem, flanokowany figurami św. Jacka i bł. Czesława. Kościół ten, konsekrowany ponownie w 1935 roku, jest domem dla relikwii św. Wojciecha i św. Stanisława, co podkreśla jego duchowe znaczenie. Elementy takie jak kamienna, rzeźbiona chrzcielnica oraz stalowe dzwony dodają miejsce wyjątkowego charakteru. Największy z dzwonów, nazwany Stanisław, waży imponujące 580 kg, podczas gdy dwa pozostałe – Józef i Katarzyna – razem ważą 510 kg.

Parafia może się również pochwalić kościołem dojazdowym na Łysej Górze, który stanowi nowoczesne dopełnienie duchowej przestrzeni tej społeczności. Zbudowany w 1991 roku i poświęcony rok później, kościół ten, pod wezwaniem św. Floriana, wyróżnia się współczesnym stylem architektonicznym, łącząc tradycję z nowoczesnością.

Historia parafii w Starym Żmigrodzie oraz jej kościołów jest świadectwem głębokiej wiary i ciągłości tradycji, które są pielęgnowane przez pokolenia. Pomimo zmian stylistycznych i architektonicznych, duchowe dziedzictwo tej społeczności pozostaje niezmienne i nadal inspiruje wiernych.