Pierwszym rektorem, a następnie proboszczem tej społeczności, został mianowany Ks. Władysław Depa, który przybył do Zawadki Osieckiej wkrótce po ustanowieniu rektoratu. Jego działalność, w połączeniu z zaangażowaniem miejscowej społeczności oraz wsparciem ks. Władysława Łapki, proboszcza parafii Samoklęski, zaowocowała budową kościoła pod wezwaniem Miłosierdzia Bożego w latach 1982 – 1985.

Kościół ten, będący świadectwem wspólnej pracy i ofiarności mieszkańców, został uroczyście poświęcony 27 października 1985 roku przez bp Ignacego Tokarczuka, Biskupa Przemyskiego. Dzięki staraniom komitetu powstałego przy kościele oraz proboszczów parafii Samoklęski, świątynia ta została uposażona i stała się centrum życia duchowego dla mieszkańców Zawadki Osieckiej.

Utworzenie rektoratu w 1998 roku było początkiem procesu umacniania samodzielności duszpasterskiej tej wspólnoty. Wraz z nim rozpoczęto przygotowania do budowy plebanii, której budowę zainicjowano w kwietniu 1999 roku, dając tym samym ks. Depie i jego następcom odpowiednie warunki do prowadzenia działalności duszpasterskiej.

Kulminacyjnym momentem w historii Zawadki Osieckiej było erygowanie parafii przez Bp Kazimierza Górnego 24 września 2000 roku, co stanowiło uznanie za pełnoprawną jednostkę duszpasterską w strukturach Kościoła katolickiego. Ks. Władysław Depa, będący siłą napędową tej transformacji, został jej pierwszym proboszczem, kontynuując pracę na rzecz rozwoju życia religijnego i społecznego w Zawadce Osieckiej.

Historia parafii w Zawadce Osieckiej jest przykładem, jak z inicjatywy duchownych i zaangażowania społeczności lokalnej można stworzyć żywą i dynamiczną wspólnotę parafialną, która przez lata będzie miejscem spotkań, modlitwy i wzajemnej pomocy dla wszystkich jej członków.