Parafia Żyznów. Kościół, intencje mszalne, ogłoszenia, historia, grupy parafialne

Parafia Rzymsko-Katolicka w Żyznowie, ustanowiona w 1913 roku, ma swoje korzenie sięgające głęboko w historię, z terytorium wydzielonym z parafii Lutcza. Już w XVI wieku wieś dzieliła się na dwie części: Żyznów Górny i Żyznów Dolny, z których każda miała swoją unikalną historię administracyjną i kościelną. W 1536 roku obie części należały do parafii Lutcza w dekanacie pilzneńskim, a w późniejszych latach, od 1581 do 1658, Żyznów Dolny przynależał do parafii w Kołaczycach. Od 1658 roku, zarówno Żyznów Górny jak i Dolny ponownie zostały przydzielone do parafii Lutcza, co świadczy o zmieniającej się strukturze kościelnej w regionie.

Po II wojnie światowej, do parafii Żyznów dołączono wieś Bonarówka. Zmiany te były spowodowane wysiedleniem ludności grecko-katolickiej i przybyciem na te tereny ludności z kresów wschodnich, co przyczyniło się do dalszej ewolucji struktury parafialnej.

Zanim wybudowano kościół parafialny w Żyznowie, na jego terenie stała drewniana kaplica pod wezwaniem św. Barbary, zbudowana w 1658 roku przez ks. Franciszka Młynarskiego. Kaplica ta, służąca jako miejsce sporadycznych nabożeństw, została rozebrana w około 1860 roku z powodu złego stanu technicznego. Budowa obecnego, murowanego kościoła parafialnego rozpoczęła się w 1857 roku i została ukończona w 1862 roku. Świątynia, poświęcona w dniu 6 sierpnia 1863 roku, jest wyjątkowym przykładem architektury, zbudowanym z kamienia rzecznego i początkowo pokrytym gontem, a później blachą ocynkowaną.

Ważnym elementem dziedzictwa parafii jest również kościół filialny w Bonarówce, dawna cerkiew grecko-katolicka pod wezwaniem Opieki Matki Bożej. Zbudowany w 1841 roku, a przebudowany w 1870 roku, obiekt ten stał się świątynią rzymsko-katolicką po 1945 roku. Jego wnętrze zdobi polichromia wykonana przez Pawła Bogdańskiego w 1898 roku, dodając kościołowi niezwykłego charakteru.

Parafia w Żyznowie, z jej bogatą historią, odzwierciedla zmieniające się losy regionu i jego mieszkańców. Od jej założenia, przez zmiany administracyjne i kościelne, po budowę kościoła parafialnego i adaptację cerkwi na potrzeby katolików, historia parafii jest świadectwem adaptacji i trwałości wiary w sercach jej wiernych.