Pierwszym miejscem kultu dla nowo utworzonej parafii był kościół, który powstał poprzez adaptację istniejącego domu mieszkalnego. To nietypowe rozwiązanie pozwoliło na szybkie zorganizowanie przestrzeni sakralnej, umożliwiającej odprawianie mszy św. i innych nabożeństw, zapewniając tym samym miejsce duchowej opieki dla mieszkańców.

Wkrótce po erygowaniu parafii podjęto decyzję o budowie nowego, murowanego kościoła, który lepiej spełniałby potrzeby rosnącej liczby parafian. Prace budowlane, zakończone w rekordowo krótkim czasie, trwały zaledwie rok. Nowy kościół został uroczyście poświęcony 14 lipca 1984 roku przez bpa Stefana Moskwę, co stanowiło ważny etap w życiu parafii, symbolizując jej rozwój i stabilizację.

Stary kościół, będący swego rodzaju zaczątkiem życia religijnego w Żarnowej, nie został zapomniany. Przebudowany, znalazł nowe zastosowanie jako plebania, co jest świadectwem szacunku dla historii i dziedzictwa duchowego miejscowości. Dzięki temu, obie budowle – zarówno nowy kościół, jak i stara plebania – wspólnie tworzą harmonijną całość, stanowiąc o unikalnym charakterze parafii Żarnowa.

Rozwój parafii Żarnowa od momentu jej erygowania, poprzez budowę nowego kościoła, aż po adaptację starego kościoła na plebanię, jest wyrazem dynamicznego ducha wspólnoty, która nieustannie dąży do zapewnienia swoim wiernym odpowiednich warunków do życia duchowego i wspólnotowego. Ta historia jest również świadectwem ciągłej troski Kościoła o miejsca kultu religijnego, które są centrami życia parafialnego i miejscami, gdzie wierni mogą spotykać się na modlitwie, czerpiąc siłę i inspirację do codziennego życia.