Parafia Pstrągówka. Kościół, intencje mszalne, ogłoszenia, historia, grupy parafialne

Historia parafii Pstrągówka, rozwijająca się z korzeni parafii Frysztak, jest świadectwem wiary i determinacji lokalnej społeczności. Oddalona od kościoła parafialnego we Frysztaku, Pstrągówka, długo zmagała się z trudnościami dostępu do miejsca kultu, co skłoniło mieszkańców do podjęcia decyzji o budowie własnej świątyni. Inicjatywa ta, choć opóźniona przez wybuch II wojny światowej, w końcu znalazła swój realizacyjny wyraz w 1946 roku, kiedy to z inicjatywy ks. Wojciecha Blajera, proboszcza z Frysztaka, powstał kościół z poniemieckich baraków.

Dzięki ofiarności rodziny Wąsiów, którzy przekazali działkę, oraz zaangażowaniu ks. Blajera, który ofiarował obraz Matki Bożej Królowej, świątynia w Pstrągówce szybko stała się centrum życia duchowego miejscowości. Poświęcenie kościoła w 1946 roku było kluczowym momentem, który zainaugurował nowy rozdział w historii duchowej tej społeczności.

W 1957 roku, dzięki staraniom ks. Władysława Wardęgi, rozpoczęto budowę mieszkania dla kapłana, a wkrótce potem, w 1959 roku, Biskup Przemyski formalnie erygował parafię w Pstrągówce, czyniąc ks. Bronisława Krausa jej pierwszym proboszczem. Dzięki jego staraniom i dalszym pracom jego następców, kościół, mimo swojego prowizorycznego charakteru, zyskał na uroku i funkcjonalności.

Znaczący dla parafii okazał się dzwon „Maryja, Królowa Polski”, ufundowany w 1966 roku przez parafian i rodaków z USA, symbolizujący Millenium Chrztu Polski. Jego obecność na wieży kościoła stanowi trwałe świadectwo wiary i patriotyzmu wspólnoty.

Przełom nastąpił w 2005 roku, kiedy podjęto decyzję o budowie nowej świątyni, co było krokiem w stronę spełnienia długoletnich marzeń parafian o kościele, który mogliby w pełni nazwać swoim. Dzięki determinacji ks. Leszka Saczka, stary kościół został rozebrany, a na jego miejscu powstała nowa, godna świątynia, poświęcona przez bp Edwarda Białogłowskiego w 2009 roku.

Rozwój parafii Pstrągówka, od jej początków po budowę nowej świątyni, jest historią wiary, trudu i wspólnoty, która pomimo wielu przeszkód, zawsze znajdowała sposób, by pielęgnować i rozwijać swoje religijne dziedzictwo.