Kulminacyjnym momentem dla duchowego dziedzictwa Osobnicy było wzniesienie w latach 1904-1906 obecnego kościoła murowanego, dzieła ks. Jana Kłosa i architekta Teodora Talowskiego. Styl neogotycki, nadający budowli majestatyczny i ponadczasowy charakter, sprawił, że świątynia stała się nie tylko miejscem modlitwy, ale i wyrazem artystycznego dążenia do piękna.
Konsekracja kościoła przez bpa Karola Józefa Fischera była wydarzeniem, które uświetniło jego duchową i architektoniczną wartość. Pierwsze malowanie wnętrza przez Juliana Krupskiego ze Lwowa oraz późniejsze odnowienie i uzupełnienie malatur przez Zygmunta Wiglusza z Krakowa, wzbogaciły wnętrze o elementy biblijne i ornamentykę, dodając świątyni unikalnego charakteru.
Dziś, kościół w Osobnicy jest nie tylko świadectwem długiej historii i kultury, ale również miejscem, gdzie żywa jest wiara i tradycja. Od pierwszego drewnianego kościółka po neogotycką świątynię, historia Osobnicy jest opowieścią o wytrwałości, pięknie i duchowości, która przekracza wieki.