Budowa prowizorycznej kaplicy w 1948 roku, a następnie wzniesienie obecnego kościoła parafialnego w 1969 roku według projektu inż. Jerzego Noska, za kadencji proboszcza ks. Józefa Muchy, świadczy o determinacji i zaangażowaniu parafian w tworzenie własnej przestrzeni dla kultu i modlitwy. Poświęcenie świątyni przez bp. Ignacego Tokarczuka w październiku tego samego roku, a późniejsza konsekracja w 1977 roku, stanowiły ważne wydarzenia, które umocniły duchową tożsamość Niechobrza.

W kościele znajduje się łaskami słynący obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy, dzieło ks. Władysława Luteckiego z Przemyśla, koronowany przez bp. Ignacego Tokarczuka w 1987 roku. Polichromia ściany południowej, przedstawiająca Drogę Krzyżową autorstwa Eugeniusza Muchy z Krakowa, stanowi nie tylko element dekoracyjny, ale również głębokie przesłanie duchowe.

Park Matki Bożej, otaczający świątynię, z oryginalnymi kaplicami różańcowymi i rzeźbami wykonanymi przez lokalną artystkę ludową Agatę Błażej, dodaje miejscu niepowtarzalnego charakteru, sprzyjając refleksji i modlitwie. Działający obok sanktuarium dom rekolekcyjny, mogący przyjąć jednorazowo 60 osób, stanowi ośrodek duchowej odnowy i spotkań dla wiernych z różnych części kraju.

Historia parafii w Niechobrzu jest dowodem na to, jak wiara, tradycja i wspólne działanie mieszkańców mogą tworzyć żywe centrum duchowości, będące zarówno miejscem kultu, jak i punktem spotkań dla społeczności lokalnej i pielgrzymów z dalszych regionów.