Początki życia religijnego w Niebylcu ściśle związane są z parafią w Konieczkowej, gdzie w 1460 roku bracia Marcin, Stanisław, Jan i Mikołaj Machowscy ufundowali pierwszy drewniany kościół w stylu gotyckim, poświęcony św. Marii Magdaleny. Erygowanie parafii w 1464 roku przez bp. Jana Gruszczyńskiego, kanclerza Rzeczypospolitej i biskupa krakowskiego, było kluczowym momentem dla duchowości tej społeczności.

W XVI wieku kościół w Konieczkowej został zbeszczeszczony przez Piotra Machowskiego, co wpłynęło na dalszą historię życia religijnego w regionie. Zniszczenia i ruina, które dotknęły świątynię, doprowadziły do decyzji o jej rozbiórce w 1823 roku. Jednak duchowość miejsca została zachowana dzięki fundacji nowego kościoła w Niebylcu przez Janusza Romera w 1646 roku, który przetrwał próbę czasu aż do 1943 roku.

Budowa obecnego kościoła parafialnego w latach 1936-1943, według projektu Tadeusza Mulickiego i pod nadzorem inż. Józefa Urbanika, jest świadectwem solidarności i wspólnego zaangażowania całej wspólnoty parafialnej. Konsekracja świątyni w 1956 roku przez bpa Franciszka Bardę, ordynariusza przemyskiego, stanowiła ważny moment dla parafii. Wnętrze kościoła, z zabytkowym XVII-wiecznym krucyfiksem i barokowymi figurami, a także kopia obrazu Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, świadczy o bogatym dziedzictwie artystycznym i duchowym Niebylca.

Historia Niebylca i jego parafii jest przykładem jak lokalna społeczność, pomimo przeciwności losu i zmieniających się warunków historycznych, potrafiła zachować i pielęgnować swoją tożsamość oraz dziedzictwo kulturowe i religijne.