W roku 1593, Rafał i Elżbieta Łyczkowie, ówcześni właściciele miejscowego dworu, podjęli decyzję o wzniesieniu kościoła w swojej wsi. Dzięki ich determinacji i wsparciu, już dwa lata później, w 1595 roku, nowa świątynia została ukończona i bogato uposażona w ziemie rolne oraz lasy, co zapewniło jej stabilność materialną i samowystarczalność. Kościół, poświęcony Świętemu Michałowi Archaniołowi, wzniesiono z modrzewia, a jego dach pokryto gontem, co nadawało mu charakterystyczny, regionalny charakter.

W 1597 roku, kościół został konsekrowany przez kardynała Jerzego Radziwiłła, Biskupa Krakowskiego, co stanowiło ważny moment w historii lokalnej wspólnoty wiernych. Wiek XX przyniósł kolejne ważne inicjatywy, które wzbogaciły duchowe i kulturowe dziedzictwo Małej. Dzięki staraniom Wojciecha Durka, artysty związanego z tą ziemią, oraz zaangażowaniu proboszcza Józefa Kuczka i parafian, w 1937 roku powstał imponujący pomnik Chrystusa Króla, mierzący 16,5 metra wysokości.

Lata osiemdziesiąte XX wieku przyniosły modernizację infrastruktury parafialnej – wybudowano nową plebanię oraz ogrodzenie z lokalnego kamienia, co jeszcze bardziej ugruntowało pozycję kościoła w sercu społeczności. Kolejne dziesięciolecia upłynęły pod znakiem dbałości o dziedzictwo i rozwój świątyni. W 1995 roku, na miejscowym cmentarzu powstała kaplica pod wezwaniem Świętego Józefa, konsekrowana przez biskupa Edwarda Białogłowskiego.

Przełom tysiącleci to czas intensywnych prac renowacyjnych, zarówno jeśli chodzi o fundamenty, jak i dach kościoła, przywracający mu dawny blask. Pod kierunkiem proboszcza Romana Jurczaka, a następnie ks. Jacka Piroga, przeprowadzono generalny remont wnętrza oraz odnowiono wyposażenie świątyni, co zabezpieczyło ją na kolejne lata.

Dzisiaj, w obliczu trwających prac na cmentarzu parafialnym oraz organizacji nowej Drogi Krzyżowej do Figury Chrystusa Króla, świątynia w Małej stanowi nie tylko miejsce kultu religijnego, ale również świadectwo trwającej przez wieki troski o duchowe i kulturowe dziedzictwo społeczności.