Następnym krokiem w kształtowaniu się lokalnej struktury kościelnej było ustanowienie przez biskupa Franciszka Bardę, w dniu 24 sierpnia 1957 roku, ekspozytury w Lutoryżu. Pierwszą oficjalną ceremonię w nowo powstałej ekspozyturze, poświęcenie drugiej kaplicy zaadaptowanej z dawnej stajni dworskiej, przeprowadził biskup Stanisław Jakiel w I niedzielę Adwentu tego samego roku. Ta symboliczna przestrzeń, choć skromna, stała się fundamentem dla rozwijającej się wspólnoty wiernych.

Rozwój duchowy i społeczny Lutoryża nabrał tempa 17 lipca 1972 roku, kiedy to rozpoczęto budowę nowego, znacznie większego kościoła, który miał stać się centrum życia religijnego dla rosnącej liczby parafian. Już w Boże Narodzenie 1972 roku, mieszkańcy Lutoryża świętowali pierwszą mszę w nowo wybudowanej świątyni, którą poświęcił biskup Stanisław Jakiel. To wydarzenie stało się kamieniem milowym w historii miejscowości, symbolizując rozkwit i odnowę duchową społeczności.

Kulminacyjnym momentem dla parafii w Lutoryżu była konsekracja kościoła, której dokonał 14 sierpnia 1977 roku biskup Ignacy Tokarczuk, ordynariusz przemyski. Uroczystość ta była wyrazem uznania dla wysiłków mieszkańców w budowaniu i utrzymywaniu świątyni, która z biegiem lat stała się nie tylko miejscem kultu religijnego, ale również centrum życia społecznego.

Dzięki zaangażowaniu społeczności Lutoryża i wsparciu kościelnym, z dawnej stajni dworskiej i tymczasowych kaplic, wyrosła świątynia będąca dzisiaj dumą i centralnym punktem miejscowości. Kościół ten, zbudowany z myślą o przyszłych pokoleniach, jest świadectwem wiary i tradycji, które są nieodłącznym elementem historii Lutoryża.