Strona i jej zaufani partnerzy korzystają z plików cookies m.in. w celu personalizacji reklam, prowadzenia statystyk. Możesz sprawdzić, jakie pliki cookies są wykorzystywane, oraz wyłączyć je w ustawieniach.

Parafia Błażkowa. Kościół, intencje mszalne, ogłoszenia, historia, grupy parafialne

Wieś Błażkowa, położona w malowniczym regionie Polski, ma swoje korzenie sięgające czasów średniowiecza. Nazwa wsi wywodzi się od jej pierwszego mieszkańca, Błażeja, a w najstarszych dokumentach wieś ta była znana jako Wola Błażkowa. Pierwsza oficjalna wzmianka o Błażkowej pochodzi z dokumentu z 1353 roku, kiedy to król Kazimierz Wielki nadał wieś trzem braciom, bojarom ruskim: Piotrowi, Chodkowi i Ostaszkowi, synom Iwana, w uznaniu ich zasług położonych w walkach na Rusi.

W 1360 roku Błażkowa otrzymała prawo niemieckie, co było ważnym krokiem w rozwoju wsi. W 1437 roku właścicielem Błażkowej był Andrzej Czuryło, podkomorzy halicki, a w 1581 roku wieś nadal pozostawała w posiadaniu rodziny Czuryłów.

Przez stulecia, od XIV do XVIII wieku, Błażkowa należała do parafii Brzostek. Jednak dokument z 1595 roku wspomina o istnieniu w Błażkowej kaplicy mszalnej, która została prawdopodobnie spalona przez wojska szwedzkie. Istnienie kościoła w tej miejscowości potwierdziły znaleziska kości ludzkich i krzyża żelaznego, który miał należeć do dzwonnicy kościoła. Ten historyczny artefakt obecnie znajduje się w muzeum w Jaśle.

Trudności w dostępie do Brzostku, zwłaszcza brak przejazdu przez Wisłokę, spowodowały przyłączenie Błażkowej do parafii Brzyska, do której należała aż do 1982 roku. Dzięki staraniom ks. Jana Młynarczyka, wikariusza parafii Brzyska, 3 maja 1971 roku otwarto w Błażkowej kaplicę dojazdową, co zainicjowało pragnienie wybudowania własnego kościoła.

Projekt kościoła i plebanii w Błażkowej opracował inż. Czesław Biały z Nowego Sącza, we współpracy z inżynierami konstruktorami: E. Fitzke, R. Loeglerem i J. Szczudło. 15 maja 1980 roku bp. Stanisław Jakiel poświęcił plac pod budowę, a prace budowlane pod kierunkiem Tadeusza Twardusia z Jasła i nadzorem Jana Stanuli z Łask prowadził Józef Zając z Harklowej.

Kamień węgielny poświęcił 16 sierpnia 1981 roku bp Ignacy Tokarczuk, Ordynariusz Przemyski. Rok później, 20 czerwca 1982 roku, bp Tokarczuk poświęcił kościół i plebanię oraz erygował parafię pod wezwaniem Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Pierwszym proboszczem został ks. Gerard Stanula.

Wystrój wnętrza kościoła, w tym polichromia, witraże i meble, został zaprojektowany przez inż. Aleksandra Jurkiewicza z Krakowa. Polichromię wykonał projektant wraz z zespołem malarzy, a meble wykonał lokalny stolarz Aleksander Szczepanik wspólnie z rzeźbiarzem Andrzejem Smoleniem z Brzostku. Kościół i dzwony zostały skonsekrowane przez bp. Stefana Moskwę 18 sierpnia 1986 roku.