Parafia Biecz – Bożego Ciała. Kościół, intencje mszalne, ogłoszenia, historia, grupy parafialne

Gród w Bieczu, mający swoje korzenie już w XI wieku, jest świadkiem bogatej historii i tradycji. To właśnie w Bieczu, od 1243 roku, zaczęły pojawiać się w źródłach pierwsze wzmianki o kasztelanii bieckiej, co świadczy o ważnej roli miasta w regionalnym krajobrazie politycznym i społecznym. Znaczącym momentem w dziejach Biecza było nadanie mu przez Kazimierza Wielkiego prawa magdeburskiego w 1363 roku, co zapoczątkowało nowy rozdział w rozwoju miasta.

Biecz, z jego głęboko zakorzenioną tradycją religijną, widział powstanie pierwszej parafii przy kościele św. Piotra Apostoła. Na początku XIV wieku, miasto stało się miejscem powstania drugiej parafii przy kościele Bożego Ciała, zbudowanym przez niemieckich kolonistów. Początki XVI wieku przyniosły ważną zmianę, gdy bp. J. Konarski włączył parafię św. Piotra do parafii Bożego Ciała, łącząc tym samym dwa ważne ośrodki duchowe miasta.

W 1598 roku, Kardynał J. Radziwiłł podniósł probostwo do godności prepozytury i erygował kolegium mansjonarzy. Kolejny ważny rozwój miał miejsce w 1772 roku, kiedy to bp F. Potkański erygował przy prepozyturze prałaturę scholasterię, co jeszcze bardziej wzmocniło rolę Biecza jako ważnego ośrodka religijnego.

W 1395 roku, dzięki fundacji mieszczan bieckich oraz Świętej Królowej Jadwigi, powstał szpital dla chorych ubogich i innych nieszczęśliwych osób, którego ruiny są świadectwem długiej historii opieki społecznej w mieście. Biecz był także miejscem urodzenia Marcina Kromera w 1512 roku, biskupa warmińskiego i wybitnego historyka Polski, co dodatkowo podkreśla bogactwo kulturowe i intelektualne miasta.

Kościół parafialny w Bieczu, wzmiankowany w 1326 roku, zastąpiony został obecnym kościołem w drugiej połowie XV wieku. Budowa głównej bryły zakończyła się około 1519 roku, a kaplice dobudowano około 1521 roku. Styl późnogotycki, z którym kościół został zbudowany, świadczy o wysokiej wartości architektonicznej obiektu. Trzynawowy, z rzędami kaplic i bogatym detalem kamieniarskim, kościół prezentuje się jako majestatyczne dzieło sztuki.

Wnętrze kościoła zdobią polichromie figuralne i ornamentalne z początku XX wieku, autorstwa Włodzimierza Tetmajera. Ołtarz główny, wykonany przed 1604 rokiem, stanowi przykład bogatej dekoracji snycerskiej i rzeźbiarskiej.

Dzwonnica kościoła, będąca świadkiem historii miasta, została nadbudowana na baszcie obronnej w XV i XVI wieku. Hełm barokowy z XVII wieku dodaje jej charakteru i uroku. Biecz posiadał również inne kościoły, które miały znaczący wpływ na duchowe życie miasta. Wśród nich znajdowały się kościół św. Piotra, kościół szpitalny Świętego Ducha, kościół św. Jakuba Apostoła,